Het begin van de rit naar Medan was hobbelig en blubberig met veel gaten in de weg en modder. Af en toe echt even de vraag of we het gaan redden of niet. Het uitzicht was prachtig door de dorpjes, jungle en palmolie plantages. De ramen staan open en Mees zit heerlijk uit het raam te kijken, wat weer behoorlijk wat bekijks oplevert van de mensen in de dorpjes. Alsof de koningin langs rijdt..haha allemaal zwaaien en roepen. De chauffeur is leuk en vertelt veel. De Indonesische taal heeft veel Nederlandse woorden zoals kantor, notaris, dokter, kursus, afdeling, maar ook knalpot, pispot en doorsmeer en we maken er een soort spel van om ze op de foto te krijgen, erg grappig, want de chauffeur doet leuk mee! Rond half 2 komen we aan en worden we afgezet bij Hotel Deli River (www.hotel-deliriver.com). Na een week in de jungle hebben we voor de laatste nacht in Indonesie zin in een beetje luxe en een zwembad. Gelukkig hebben ze nog net 1 kamer vrij, kosten: 65 euro (ter vergelijking; 3 nachten greenhill was 39 euro). Het is een kleinschalig hotel (8 kamers) net buiten Medan met leuk zwembad. Vanuit het zwembad een mooi uitzicht op de Deli river, maar ook op de houten hutjes en armoede bij de rivier (voelt toch even raar als je daar met je luxe westerse reet in het zwembad ligt te dobberen, maar ook dat went wonderbaarlijk snel.....) Tijmen heeft in de auto veel geslapen en wat gegeten en voelt zich ineens weer beter. Gelukkig, nu kan hij ook lekker zwemmen. Na het zwemmen gaan de jongens in bad, dit was wel nodig want die hadden niet echt zin in die koude jungle douches. Daarna lopen we de, lekker stoffige, chaotische, straat in op zoek naar pakjes chocomelk. Ook hier weer heel veel bekijks op straat, maar wel op een hele leuke aardige manier. Iedereen lacht en zegt hello. Daarna eten en de kids naar bed, en wij weer even de laatste verhalen online zetten. Het was heerlijk om een weekje off line te zijn. De ramadan is begonnen en we zitten vlakbij een grote moskee, dat maken we uitgebreid mee, want de hele avond is er 'gezang'. Pff, doe dan die reggae muziek uit Padangbai maar.  Midden in de nacht vanaf ongeveer een uur of 4 mogen we weer 'genieten' van de moskee. Het was dus niet echt een supernacht, maar goed dat kan de pret niet drukken de laatste uurtjes in Indonesië. Na het ontbijt eerst met een becak (brommer met aanhangsel voor passagiers)  voor ird 30.000 naar het centrum van Medan. We passen er net in met zijn vieren. Leuke, warme rit van 45 minuten, op deze manier maak je het leven op straat en de chaos in een Indonesische stad goed mee, erg leuk! De markt waarvoor we kwamen konden we niet echt vinden, maar het was toch even een leuk uitje met weer veel aanspraak op straat. Wel zien we wat Nederlandse koloniale gebouwen. Ook met de becak weer terug. We houden er eentje aan op straat die in eerste instantie ird 200.000 durft te vragen, we beginnen hard te lachen en zeggen dat hij ird 30.000 kan krijgen, hij gaat meteen akkoord. Als we terug zijn halen we een ijsje en duiken nog lekker het zwembad in. Om half 4 worden we opgehaald met de taxi om naar vliegveld te gaan. Op het vliegveld wordt Mees weer regelmatig in zijn wang geknepen, en roept op een gegeven moment boos, " nou,ik vind dat niet leuk!!"  Hij wordt er echt gek van...... Het is een korte vlucht naar Singapore, 1,5 uur, maar door het tijdsverschil komen we om een uur of negen aan, en voordat we in het hotel zijn is het 10 uur. Dus snel naar bed. We slapen in hotel 81, www.hotel81.com.sg, een budget hotel in Singapore voor 98 euro per nacht, lekker budget..... Beetje onpersoonlijk hotel, na alle leuke hutjes in Indonesië, maar wel 4 bedden en schoon. De volgende ochtend op pad op zoek naar ontbijt. We zitten vlakbij little India, dus daar eerst maar op zoek. Daar kunnen we voor de kinderen niks vinden, die vinden alles stinken daar. Wij vinden het lekker ruiken naar allerlei Indische kruiden. Leuk stadsdeel overigens, alles in Singapore is netjes, schoon, en georganiseerd, little India is net even anders, veel kleurrijke winkeltjes, bloemen, bollywood muziek, geuren en een klein beetje chaos, leuk! Hugo koopt wat curry puffs als ontbijt, Ivanka een pistache cakje. Voor de kids vinden we een paar hele mooie gele bananen, zo mooi vind je ze niet in Indonesië. Daarna stappen we op de hop on hop off bus, lekker de toerist uithangen. Met deze bus zien we behoorlijk veel van Singapore, echt een hele gave stad. We komen door allerlei stadsdelen en stappen af en toe uit. De lunch is pizza, die hadden we bijna nog niet op. De kids moesten even wennen aan de drukte n de warmte, maar genieten ook van de busritten.  Enorm veel shoppings malls, de ene na de ande ferrari, porsche, bentley en rolls royce zien we voorbij komen, en meer Starbucks zaken dan stoplichten. Als we via vele omwegen aankomen in China town stappen we daar uit om wat langer rond te lopen. Erg leuk stadsdeel met veel mooie kleurrijke huisjes, mooi contrast met de wolkenkrabbers op de achtergrond. We drinken even wat op een terrasje (oeps 4,5 euro voor een 0,66 l tiger bier, is niet zoveel misschien, maar wel als je Indonesië prijzen gewend bent) en gaan daarna terug richting hotel, maar eerst nog even little India in voor wat eten. We eten bij een klein indisch restaurantje Cheese patra (? Een soort van pannekoek met kaas) en masala chicken die enorm pittig is. Te pittig voor Ivanka en Hugo begint er flink van te zweten (lekker als het toch al 35 graden is). Maar het is wel erg lekker. Voor die 2 gerechten en een cola en icetea rekenen we omgerekend 5,5 euro af; Singapore hoeft niet duur te zijn dus, beetje lokaal eten dus. Rond een uur of half acht terug op de hotelkamer en halen we nog pizza voor de jongens We zijn met de boys toch een uurtje of 10 achter elkaar op pad geweest in Singapore. Echt erg leuk als afsluiting. Niemand, ook Tijmen en Mees niet, heeft zin om naar huis te gaan, ze roepen dan ook de hele dag 'we willen niet naar huis'! En wij doen daar natuurlijk volop aan mee. Geeft ons natuurlijk een goed gevoel dat we niet alleen voor ons zelf de kids elk jaar weer op reis meenemen, maar dat ze het zelf ook erg leuk (zijn gaan) vinden. We maken met zijn viertjes zoveel mee in die 3,5 week, en elk jaar weer, dat zijn herinneringen die je voor altijd bijblijven. En we merken dat zeker Tijmen nu dingen echt heel bewust begint mee te maken. De volgende ochtend om 6 uur op en met de taxi naar het vliegveld. Op het vliegveld uiteraard weer uitgebreid vliegtuigen bekijken en om half tien stijgen we dan op voor de vlucht naar dubai, waar ik (Hugo) nu dit laatste stukje van het reisverslag aan het typen ben. Het was echt een super vakantie, erg relaxt (dat woord komt onbewust geloof ik ook erg vaak voor in onze verslagen), maar toch weer enorm veel gezien en beleeft. Bali was erg mooi, maar Sumatra (zoals ook wel een beetje verwacht) heeft toch duidelijk onze voorkeur. We hebben nog niet heel veel gezien van Sumatra, een goede reden om nog een keer terug te keren maar Indonesië. Het land heeft een erg positieve indruk op ons gemaakt, supermooi, maar ook de erg vriendelijke en open mensen maakten het bijzonder. Voor herhaling vatbaar! Nog even een lijstje:  Ons plan om maar op een plek of 6 te overnachten is 'net niet' gelukt, zijn er uiteindelijk toch weer 11 geworden, haha.  De kids hebben de afgelopen 3 weken overleefd op pannekoeken, tosti's, chocolademelk, chocmilkshake, bananen en kroepoek.  Mooiste kamer:  flowerbud Balangan Beach (maar dan zonder hanen)  Meest relaxte plaatsje Bali: Padangbai Meest relaxte plaatjes Sumatra: Bukit Lawang nooit meer: Ubud (veel te toeristisch)  lekkerste eten: Padangbai cafe (padangbai, tevens de goedkoopste)  Fruit: ontdekt papaja met limoensap is wel lekker, echt te smerig Durian. leukste vervoersmiddel (buiten vliegtuig): Becak We hebben heeeeeeeel veel nederlanders ontmoet (met name in Sumatra, bijna alleen maar) Mooiste ervaring: Oerang Oetans in het echt zien!  Domste opmerking gehoord: Belgische familie in Bukit Lawang (jungle)  met 2 verwende dochters en een chagrijnige moeder en vader vraagt: wat kan je hier buiten GORILLA'S bekijken eigenlijk nog meer doen??  Shame on us: weinig moeite gedaan Indonesisch te praten , Engels ging te makkelijk.